Toplumda sıkça duyduğumuz, ama aslında gerçeği yansıtmayan bir cümle vardır:
"Bu yaştan sonra okumanın ne anlamı var?"
Özellikle 40’lı, 50’li yaşlarına gelmiş, eğitim hayatına bir şekilde ara vermiş bireyler, çoğu zaman bu düşünceye kapılırlar. Oysa eğitim, insanın ömrü boyunca devam edebileceği bir yolculuktur. Bu yolculuğa dair en güzel örneklerden biri, Samsun’da yaşayan Ahmet Dost’un hayat hikâyesidir.
Ahmet Dost, gençlik yıllarında Terme İmam Hatip Ortaokulu’ndan ayrılmak zorunda kaldı. Ailesine destek olabilmek için eğitim hayatını yarıda bırakıp çalışmaya başladı. Daha sonra Samsun Gazi Devlet Hastanesi'nde yardımcı personel olarak göreve başladı. Görevini titizlikle yürütürken, meslek içi eğitimlerle kendini geliştirdi ve elektrikçi unvanıyla Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne geçiş yaptı.
Ancak Ahmet Bey'in içinde hep tamamlanmamış bir şey vardı: Eğitimini tamamlamak. Bu isteğini ertelemek yerine harekete geçti. Dışarıdan lise bitirme sınavlarına girdi ve büyük bir azimle sınavları başarıyla tamamladı. Eline lise diplomasını aldığında sadece bir belge değil, aynı zamanda özgüvenini de yeniden kazanmıştı. Bu başarı ona bir soruyu sordurdu: “Neden üniversite diploması da almayayım?”
Ahmet Dost, bu düşünceyle Samsun Üniversitesi'nde biyomedikal mühendisliği bölümüne kaydoldu.Hem çalışıp hem okumak kolay değildi ama o ikisini de başarıyla yürüttü. Samsun Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki görevine devam ederken, üniversite eğitimini de aksatmadan sürdürdü.
Bu azimli yolculuğun sonunda Ahmet Dost, bölümünü 5. sırada bitirdi. Mezuniyet töreninde cübbesini giyip kepini havaya fırlatırken, sadece bir diploma değil; yılların emeğini, sabrını ve kararlılığını da kutluyordu.
Ahmet Bey'in başarısı sadece kendisiyle sınırlı kalmadı. Büyük oğlu Furkan Dost, üniversite eğitimini tamamlayarak Kimya Mühendisi oldu. Kızı, Psikoloji eğitimi aldı ve bir diğer oğlu ise Eczacılık Fakültesi’nde öğrenimine devam ediyor. Ailece eğitime verilen bu değer, onların hayatlarına bambaşka bir yön kazandırdı.
Bu hikâye bizlere şunu gösteriyor: İnsan isterse, yaş ne olursa olsun, öğrenmeye ve gelişmeye devam edebilir. Yeter ki gönülde bir istek, zihinde bir hedef, yolda yürümeye cesaret olsun.
